Mráz
16. 5. 2007
Mráz, ten malíř nejjasnější,
kreslil pod jasnou oblohou,
obrazy na okna nejkrásnější,
jemuž jiní rovnat se nemohou.
A ty jsi četl v jeho konturách,
usínal u hřejivého plamene,
vznášel se v horských korunách,
s tíhou nejtěžšího kamene.
A já jsem tiše hleděla,
na tebe jak klidně spíš,
tu sílu vzbudit tě jsem neměla,
když s krásou všech andělů sníš.
Ten obraz stále mám sebou,
zavírám oči a vidím,
jak sedím tam s tebou,
a kráse mrazu jen tiše se divím
:d)
(Honza, 7. 2. 2012 22:35)